İnsanı üzen, olaylar değil bilakis olaylara yüklediği anlamlardır. Dikkat kesil: Seni üzen, yıpratan ve acılar içinde kıvranmana sebep olan olayların ardında hiçbir hayrın emaresi yok mu? Elbette var. Yahut düşünmek istersen eğer, ruhuna huzur veren her olayın ardında kötücül bir… Continue reading

Sen, düşüncelerinsin. Düşüncelerinden, hülyalarından ve esasında, sanılarından ibaret bir varlıksın. Aynanın karşısına geçtiğin an, gördüğün sen, zannettiğinden başkası olabilir mi? Kendini, kendine uygun ithamlarla, eleştirilerle ve belki de kimi zaman övgülerle, bedbaht bir tenakuzla yorumlayan bizzat sen değil misin yoksa?… Continue reading

Hepimiz, zaman zaman, başımıza gelen musibetlerden ve dertlerden dolayı yakınırız ve onlara çareler ararken de ekseriyetle dışsal bir meseleye işaret ederiz. Deriz ki, “Şu olursa, her şey düzelecek,” yahut, “Bunu elde edersem, sıkıntılarım da gidecek,” vesaire. Lâkin, hakikat bu mudur?… Continue reading

Vakitsiz, insansız, imansız bir çağdayız. Vakitler ölü, insanlar ruhsuz, imanlar sahte. Ne olacak bu hâl? Cami bahçeleri, şehirler, sokaklar; dünyanın, insandan ibaretliğine rağmen, ne kadar da boş olduğunun kanıtıymışçasına karşımızda duruyor. Onların içindeyiz, onların yüreğindeyiz; ama, sanki büyük bir boşluk… Continue reading

Ben, yaşantım, varlığım ve neticede kendim hakkında sahip olduğum düşüncelerimden ibaretim. Kendimi, ancak ve pek tabii bir biçimde, yalnızca kendime dönerek anlayabileceğimi gösterir bu. Kimim ben? Bana, kendi anlamımı, kıymetimi ve değerimi; benden başka kim verebilir sahiden? Bilinmez. Bir stoacı… Continue reading

Oluş, ruh, être, cin, creationism! Hû. Varlığın içinde, varlığın dışı; dışında, içi mevcut. Ben, mevcudun içinde bir mevcut. İnisiye oldum; verimli bir döl, seyyal. Varoluşçuluğun, yok-oluşçuluğa irca edilen cinsinden, cinssiz, hissiz. Bir ate. Belki bir ateist, inançlılar arasında. Tanrım, İsa… Continue reading