O, yalnızca insanoğluna bahşedilmiş müthiş yalnızlık, zamanın sınırları dahilinde ölüyorken bizi bulduğunda, kıymeti bilinmeyen yaşamın ne kadar da manidar olduğunu hissedeceğiz ve secde, rükû ve kıyam ile şükredeceğimiz an, işte o andır. Şükür, anlamını edâ edemediğimiz yegane mefhum, kıymetli sevgili. Koskocaman bir evrende, müthiş bir yaratımın eseri olarak insan, dirim dirim dirilerek kavuşmanın ve ayrılığın, … Zamanla Ölüyorken Gecelerde yazısını okumaya devam et →