Bugün, kasvetli hava ve çiseleyen yağmur altında, şehrimin izbe sokaklarını dolaştım. Birçok insan gördüm; geçip giden zamanın eskittiği onca yüz, onca ayrılık ve kavuşma gördüm. Akşam olduğunda, böyle günlerin kalbime üflediği inceden bir yaşamak hissiyle, yazmalıyım, dedim kendime. Yazmalı ve yaşamın şahidi olduğuma, kendimi şahit tutmalıydım. Neticede insan, sevdiği şeyi özlüyor; yazmanın beni kendine çağırması … Beni Kör Kaldırımlarda yazısını okumaya devam et