Saçlarında bahar yelleri, gözlerinde karamsar bulutlar… Korkma, sevgili, ürkek bakışlarının aşka meyilsizliğinde dahi, nice ülkeler karıştıracak savaş kararları, nice idamlar ve nice ölümler var.
Yaşa diyorsun bana, benim için yaşa. Bana senden gelen bu kaygısız hayat, bu deniz esintisi, ellerinden ıscacık yemekler kokusu; nasıl ölürken yaşamak arzusudur bu kadar? Sen ki, varlığıma teğet geçmiş tüm ümitlerin ümidi, pencerelerimde resmedilmiş yeşiller yeşili ve ruhumun yegâne güneşi.
Ne evvel olan, ne de olmayı bekleşenler arasında; zamanın dahi durdurulduğu bakışlarınca, bağrım, yüreğim aşkından kavruluncaya dek, beni bu zamansızlık ekseninde, bu ilahi düzlemde kavuran sevgini, düğüm düğüm bağlanmış kör hislerini, benden esirgeyici olma.
Ve böylece, seni ve beni, benden esirgeme.
Enes Çakmak 