Seneler önce Ali Şeriati’nin “Dua” isimli kitabında, akli melekelerinde problemler olduğu düşünülen kişilerin, dua vesilesiyle zamanla iyileştiklerinden bahsettiğini okumuştum. Daha önceki yazılarımda birebir bu noktaya değinmemiş olsam da esasında yine aynı noktaya varıyorum: Ruhsal sıkıntılar yaşayan kişilerin, düşünce yapısını değiştirmesinin ehemmiyeti noktasına.
Önceki yazılarımda, depresyon, anksiyete ve okb gibi rahatsızlıkların iyileştirilmesinde, kognitif terapinin, yani bilişsel davranış terapisinin de uygulandığını söylemiştim. Buna göre, bizi böylesi içinden çıkılmaz hallere sürükleyen temel sebep, zihin dünyamızda inandığımız çarpık düşüncelerdir. Bilişsel davranış terapisi sayesinde, düşüncelerimizi sorguluyor ve onların gerçekliği üzerinde düşünüyoruz. Böylelikle, ruhsal anlamda kötü hissetmemize sebep olan sorunlarla yüzleşerek, onların gerçek yüzlerini görüyoruz. Kısacası, nasıl düşünürsen öyle hissedersin, cümlesiyle özetliyorum bu durumu.
Peki, düşüncelerimizin gerçekliğini sorgulama sürecini daha etkili bir biçimde tamamlamak için başka neler yapabiliriz?
Dua ve telkin meselesi, henüz bu akşam aklıma geldiği için böyle bir yazı yazmaya karar verdim. Ancak, daha önce de belirttiğim üzere, bu tür yazılarda, bizzat bana da iyi gelmiş yöntemleri ve kendi fikirlerimi, tamamen subjektif olarak aktarıyorum. Ben, belki de aynı sıkıntılardan geçmiş kimseler için şifa olabilir umuduyla yazıyorum. Şimdi gelelim yazının ana konusuna.
Dua Ve Telkinin Mahiyeti
İster ilahi bir varlığa inanalım, istersek inanmayalım; ancak dua ve telkinin ruhumuzu yahut bilinçaltımızı derinden etkilediğini hepimiz biliyoruz. Mesela, inançlı bir kimseysek eğer, içinde bulunduğumuz herhangi olumsuz bir halden çıkabilmek için, Allah’a dua ettiğimiz zaman, O’nun aynı zamanda dualarımızı duyduğuna ve eğer isteğimiz hayırlı ise bunu bize bahşedeceğine inanmak, bilinçaltımızı da fazlasıyla olumlu olana yönlendirmek demektir.
Telkin ise gerek daha önceden okuduğum gerekse ruhsal meseleleri inceleyenlerden duyduğum üzere, zihin dünyamızı yönetmek adına kullanabileceğimiz harika bir yöntemdir. Mesela, eğer hasta olduğumuza inanmışsak gün içerisinde “Ben, hasta değilim.”, ”Hastalığım olsa dahi bunu atlatabilirim.” Yahut “Hastalığım büyütülecek türden değildir.” Minvalinde sözler söylemek, bu tür sözleri-olumlamaları birer mantra gibi tekrarlamak, zamanla iyi olana odaklanacağımız için, ruhsal anlamda iyi hissetmemize ve belki de gerçekten sorunun üstesinden gelmemize yardımcı olacaktır.
Tabi ki bunu sadece ben söylemiyorum. Doğu mistisizminde, İslam tasavvufunda ve açıkçası Batı’da yetişmiş lâkin ruhsal meselelere yönelmiş çoğu kişide de bu düşünceler mevcuttur diyebilirim. Mesela, Eckhart Tolle “İnsana asıl acı çektiren, kendi düşünceleridir.” Derken, bu hakikate işaret ediyordu. Yahut, Kur’an’daki bir çok ayet, ümitvar olmamızı, sorunların içinden düşüncelerimizi kontrol ederek çözümlere erişmemiz gerektiğini salık verir.
O halde, bu tür sıkıntılardan muzdarip kişilere naçizane tavsiyem, öncelikle dua etmeleri ve sonrasında kendi kendilerine telkin metodunu uygulamalarıdır. Böylelikle, yaşanılan sorunun büyüklüğü azalır ve aşılamayacak bir problem olmaktan çıkar. Ve en önemlisi, bunu yaparken, duanın da neticede bir telkin olduğunu göz ardı etmemek gerek.
Bu bilinçle yaşamayı alışkanlık haline getirirsek, gün içinde önce kendimizle, sonra başka insanlarla yaptığımız konuşmalara da dikkat etmeye başlarız. Çünkü artık biliyoruz ki gündelik konuşmalarda dile getirdiğimiz sözlerimiz, bir noktadan sonra kaderimiz halini alabilir. Mesela, nasılsın sorusuna, “İyi diyelim, iyi olsun.” diyerek cevap vermek yerine, “İyiyim.” demek bile büyük fark arz etmektedir. Çünkü, birinci cevapta, aslında iyi değilim ama iyi olmasını istiyorum, diyerek, belki de halihazırda iyi hissetmemize sebep olacak meseleleri göz ardı ederiz. Ancak, iyiyim demek bile, elimizdekilerin kıymetini bilmemize, daha iyi hissetmemize sebep olabilir.
Unutmayın, her derdin illa ki bir çaresi vardır. Bakın bu da benden size gelen bir hatırlatma yani güzel bir telkin oldu 🙂
Vesselam.
Enes Çakmak 